AFET RİSKİ ALTINDAKİ ALANLARIN DÖNÜŞTÜRÜLMESİ
31 Mayıs 2012 PERŞEMBE
Resmî Gazete Sayı : 28309
KANUN
AFET RİSKİ ALTINDAKİ
ALANLARIN DÖNÜŞTÜRÜLMESİ
HAKKINDA KANUN
Kanun
No. 6306 Kabul Tarihi: 16/5/2012
BİRİNCİ
BÖLÜM
Amaç
ve Tanımlar
Amaç
MADDE
1 – (1) Bu Kanunun amacı; afet riski altındaki alanlar ile bu alanlar
dıŞındaki riskli yapıların
bulunduğu arsa ve
arazilerde, fen ve sanat norm ve standartlarına uygun, sağlıklı ve güvenli yaŞama
çevrelerini teŞkil
etmek üzere iyileŞtirme,
tasfiye ve yenilemelere dair usul ve esasları belirlemektir.
Tanımlar
MADDE
2 – (1) Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Bakanlık: Çevre ve iehircilik
Bakanlığını,
b) İdare: Belediye ve
mücavir alan sınırları içinde belediyeleri, bu sınırlar dıŞında il özel
idarelerini,
büyükŞehirlerde büyükŞehir
belediyelerini ve Bakanlık tarafından yetkilendirilmesi hâlinde büyükŞehir
belediyesi
sınırları içindeki
ilçe belediyelerini,
c) Rezerv yapı alanı:
Bu Kanun uyarınca gerçekleŞtirilecek uygulamalarda yeni yerleŞim alanı olarak
kullanılmak üzere, TOKİ’nin
veya İdarenin talebine bağlı olarak veya resen, Maliye Bakanlığının uygun görüŞü
alınarak Bakanlıkça
belirlenen alanları,
ç) Riskli alan: Zemin
yapısı veya üzerindeki yapılaŞma sebebiyle can ve mal kaybına yol açma riski taŞıyan,
Bakanlık veya İdare
tarafından Afet ve Acil Durum Yönetimi BaŞkanlığının görüŞü de alınarak
belirlenen ve
Bakanlığın teklifi
üzerine Bakanlar Kurulunca kararlaŞtırılan alanı,
d) Riskli yapı: Riskli
alan içinde veya dıŞında olup ekonomik ömrünü tamamlamıŞ olan ya da yıkılma
veya
ağır hasar görme riski
taŞıdığı ilmî ve teknik verilere dayanılarak tespit edilen yapıyı,
e) TOKİ: Toplu Konut İdaresi
BaŞkanlığını,
ifade eder.
İKİNCİ
BÖLÜM
Uygulama
Tespit,
taşınmaz devri ve tescil

çerçevesinde
masrafları kendilerine ait olmak üzere, öncelikle yapı malikleri veya ka nuni
temsilcileri tarafından,
Bakanlıkça
lisanslandırılan kurum ve kuruluŞlara yaptırılır ve sonuç Bakanlığa veya İdareye
bildirilir. Bakanlık, riskli
yapıların tespitini
süre vererek maliklerden veya kanuni temsilcilerinden isteyebilir. Verilen süre
içinde yaptırılmadığı
takdirde, tespitler
Bakanlıkça veya İdarece yapılır veya yaptırılır. Bakanlık, belirlediği
alanlardaki riskli yapıların
tespitini süre vererek
İdareden de isteyebilir. Bakanlıkça veya İdarece yaptırılan riskli yapı
tespitlerine karŞı maliklerce
veya kanuni
temsilcilerince onbeŞ gün içinde itiraz edilebilir. Bu itirazlar, Bakanlığın
talebi üzerine üniversitelerce,
ilgili meslek
disiplini öğretim üyeleri arasından görevlendirilecek dört ve Bakanlıkça,
Bakanlıkta görevli üç kiŞinin
iŞtiraki ile teŞkil
edilen teknik heyetler tarafından incelenip karara bağlanır. Bakanlık veya İdare
tarafından yapılan
tespit iŞleminin
masrafı ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir. Tapu müdürlüğü, binanın paydaŞlarının
müteselsil sorumlu
olmalarını sağlamak
üzere tapu kaydındaki arsa payları üzerine, masraf tutarında müŞterek ipotek
belirtmesinde
bulunarak Bakanlığa
veya İdareye ve binanın ayni ve Şahsi hak sahiplerine bilgi verir.
(2) Riskli yapılar,
tapu kütüğünün beyanlar hanesinde belirtilmek üzere, tespit tarihinden itibaren
en geç on iŞ
günü içinde Bakanlık
veya İdare tarafından ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir. Tapu kütüğüne iŞlenen
belirtmeler
hakkında, ilgili tapu
müdürlüğünce ayni ve Şahsi hak sahiplerine bilgi verilir.
(3) Bakanlığın talebi
üzerine; 28/12/1960 tarihli ve 189 sayılı Millî Savunma Bakanlığı İskân İhtiyaçları
İçin
Sarfiyat İcrası ve Bu
Bakanlıkça Kullanılan Gayrimenkullerden Lüzumu Kalmıyanların Satılmasına
Salâhiyet
Verilmesi Hakkında
Kanun ve 18/12/1981 tarihli ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik
Bölgeleri Kanunu
kapsamında bulunan
yerler de dâhil olmak üzere, riskli alanlarda ve rezerv yapı alanlarında olup
Hazinenin özel
mülkiyetinde bulunan
taŞınmazlardan;
a) Kamu idarelerine
tahsisli olanlar, ilgili kamu idaresinin görüŞü alınarak, 189 ve 2565 sayılı
kanunlar
kapsamında bulunan
yerler için Millî Savunma Bakanlığının uygun görüŞü alınarak, Maliye
Bakanlığının teklifi ve
Bakanlar Kurulu kararıyla,
b) Kamu idarelerine
tahsisli olmayanlar, ilgili kamu idaresinin görüŞü alınarak Maliye
Bakanlığınca,
Bakanlığa tahsis
edilir veya Bakanlığın talebi üzerine TOKİ’ye ve İdareye bedelsiz olarak
devredilebilir.
(4) Hazine dıŞındaki
kamu idarelerinin mülkiyetinde bulunan taŞınmazlar, bu Kanunun amaçları
çerçevesinde
kullanılmak üzere
maliki olan kamu idarelerinin görüŞü alınarak Bakanlığın teklifi üzerine
Bakanlar Kurulu kararıyla
Bakanlığa tahsis
edilerek tasarrufuna bırakılır veya Bakanlığın talebi üzerine TOKİ’ye ve İdareye
bedelsiz olarak
devredilebilir. Bu
Kanuna göre uygulamada bulunulan alanlarda yer alan tescil dıŞı alanlar, tapuda
Hazine adına tescil
edildikten sonra
Bakanlığa tahsis edilerek tasarrufuna bırakılır veya Bakanlığın talebi üzerine
TOKİ’ye ve İdareye
bedelsiz olarak
devredilebilir.
(5) Tahsis ve devir
tarihinden itibaren üç yıl içinde ve gerekli görülen hâllerde Bakanlığın talebi
üzerine
Maliye Bakanlığınca
uzatılan süre içinde maksadına uygun olarak kullanılmadığı Bakanlıkça tespit edilen
taŞınmazlar,
bedelsiz olarak ve
resen tapuda Hazine adına tescil edilir veya önceki maliki olan kamu idaresine
devredilir.
(6) 25/2/1998 tarihli
ve 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamında olup riskli alanlarda ve riskli yapılarda
yaŞayanların
nakledilmesi için Bakanlıkça ihtiyaç duyulan taŞınmazlar, 4342 sayılı Kanunun
14 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (g)
bendindeki alanlardan sayılarak, tahsis amaçları aynı maddeye göre değiŞtirilip
tapuda Hazine
adına tescil edilir;
bu taŞınmazlar hakkında bu Kanuna göre uygulamada bulunulur.
(7) Bu Kanunun
uygulanması için belirlenen alanların sınırları içinde olup riskli yapılar dıŞında
kalan diğer
yapılardan uygulama
bütünlüğü bakımından Bakanlıkça gerekli görülenler de bu Kanun hükümlerine tabi
olur.
Tasarrufların
kısıtlanması
MADDE
4 – (1) Bakanlık veya uygulamayı yürütmesi hâlinde TOKİ veya İdare,
riskli alanlarda, riskli
yapıların bulunduğu taŞınmazlarda
ve rezerv yapı alanlarında bu Kanun kapsamındaki proje ve uygulamalar süresince
her türlü imar ve
yapılaŞma iŞlemlerini geçici olarak durdurabilir.
(2) 3 üncü maddenin
üçüncü fıkrasında belirtilen taŞınmazlar, tahsis ve devir iŞlemleri
sonuçlandırılıncaya
kadar Maliye
Bakanlığınca satılamaz, kiraya verilemez, tahsis edilemez, ön izne veya irtifak
hakkına konu edilemez.
(3) Uygulama sırasında
Bakanlık, TOKİ veya İdare tarafından talep edilmesi hâlinde, hak sahiplerinin
de
görüŞü alınarak,
riskli alanlardaki yapılar ile riskli yapılara elektrik, su ve doğal gaz
verilmez ve verilen hizmetler
kurum ve kuruluŞlar
tarafından durdurulur.
Tahliye
ve yıktırma
MADDE
5 – (1) Riskli yapıların yıktırılmasında ve bunların bulunduğu alanlar
ile riskli alanlar ve rezerv yapı
alanlarındaki
uygulamalarda, öncelikli olarak malikler ile anlaŞma yoluna gidilmesi esastır.
AnlaŞma ile tahliye edilen
yapıların maliklerine
veya malik olmasalar bile kiracı veya sınırlı ayni hak sahibi olarak bu
yapılarda ikamet edenlere
veya bu yapılarda iŞyeri
bulunanlara geçici konut veya iŞyeri tahsisi ya da kira yardımı yapılabilir.
(2) Uygulamanın gerektirmesi
hâlinde, birinci fıkrada belirtilenler dıŞında olup riskli yapıyı kullanmakta
olan
kiŞilere de birinci
fıkra hükümleri uygulanabilir. Bu kiŞiler ile yapılacak olan anlaŞmanın,
bunlara yardım yapılmasının
ve enkaz bedeli
ödenmesinin usul ve esasları Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca
belirlenir.
(3) Uygulamaya baŞlanmadan
önce, riskli yapıların yıktırılması için, bu yapıların maliklerine altmıŞ
günden az
olmamak üzere süre
verilir. Bu süre içinde yapı, malik tarafından yıktırılmadığı takdirde, yapının
idari makamlarca
yıktırılacağı
belirtilerek ve tekrar süre verilerek tebligatta bulunulur. Verilen bu süre
içinde de maliklerince yıktırma
yoluna gidilmediği
takdirde, bu yapıların insandan ve eŞyadan tahliyesi ve yıktırma iŞlemleri,
yıktırma masrafı ile
gereken diğer yardım
ve krediler öncelikle dönüŞüm projeleri özel hesabından karŞılanmak üzere,
mahallî idarelerin de
iŞtiraki ile mülki
amirler tarafından yapılır veya yaptırılır.
(4) Birinci, ikinci ve
üçüncü fıkralarda belirtilen usullere göre süresinde yıktırılmadığı tespit
edilen riskli
yapıların
yıktırılması, Bakanlıkça yazılı olarak İdareye bildirilir. Buna rağmen
yıktırılmadığı tespit edilen yapılar,
Bakanlıkça yıkılır
veya yıktırılır. Uygulamanın gerektirmesi hâlinde Bakanlık, yukarıdaki
fıkralarda belirtilen tespit,
tahliye ve yıktırma iŞ
ve iŞlemlerini bizzat da yapabilir.
(5) Bakanlık veya İdare
tarafından yapılan yıktırmanın masrafları, ilgili tapu müdürlüğüne bildirilir.
Tapu
müdürlüğü, yıkılan
binanın paydaŞlarının müteselsil sorumlu olmalarını sağlamak üzere tapu
kaydındaki arsa payları
üzerine masraf
tutarında müŞterek ipotek belirtmesinde bulunarak Bakanlığa veya İdareye ve
binanın ayni ve Şahsi hak
sahiplerine bilgi
verir.
Uygulama
işlemleri
MADDE
6 – (1) Üzerindeki bina yıkılarak arsa hâline gelen taŞınmazlarda daha
önce kurulmuŞ olan kat
irtifakı veya kat
mülkiyeti, ilgililerin muvafakatleri aranmaksızın Bakanlığın talebi üzerine
ilgili tapu müdürlüğünce
resen terkin edilerek,
önceki vasfı ile değerlemede bulunularak veya malik ile yapılan anlaŞmanın Şartları
tapu
kütüğünde belirtilerek
malikleri adına payları oranında tescil edilir. Bu taŞınmazların sicilinde
bulunan taŞınmazın
niteliği, ayni ve Şahsi
haklar ile temlik hakkını kısıtlayan veya yasaklayan her türlü Şerh, hisseler
üzerinde devam eder.
Bu Şekilde belirlenen
uygulama alanında cins değiŞikliği, tevhit ve ifraz iŞlemleri Bakanlık, TOKİ
veya İdare
tarafından resen
yapılır veya yaptırılır. Bu parsellerin malikleri tarafından değerlendirilmesi
esastır. Bu çerçevede,
parsellerin tevhit
edilmesine, münferit veya birleŞtirilerek veya imar adası bazında uygulama
yapılmasına, yeniden
bina yaptırılmasına,
payların satıŞına, kat karŞılığı veya hasılat paylaŞımı ve diğer usuller ile
yeniden
değerlendirilmesine
sahip oldukları hisseleri oranında paydaŞların en az üçte iki çoğunluğu ile
karar verilir. Bu karara
katılmayanların
bağımsız bölümlerine iliŞkin arsa payları, Bakanlıkça rayiç değeri tespit
ettirilerek bu değerden az
olmamak üzere anlaŞma
sağlayan diğer paydaŞlara açık artırma usulü ile satılır. Bu suretle paydaŞlara
satıŞ
gerçekleŞtirilemediği
takdirde, bu paylar, Bakanlığın talebi üzerine, tespit edilen rayiç bedeli de
Bakanlıkça ödenmek
kaydı ile tapuda
Hazine adına resen tescil edilir ve yapılan anlaŞma çerçevesinde değerlendirilmek
üzere Bakanlığa
tahsis edilmiŞ sayılır
veya Bakanlıkça uygun görülenler TOKİ’ye veya İdareye devredilir. Bu durumda,
paydaŞların
kararı ile yapılan
anlaŞmaya uyularak iŞlem yapılır.
(2) Üzerindeki bina
yıkılmıŞ olan arsanın maliklerine yapılan tebligatı takip eden otuz gün içinde
en az üçte iki
çoğunluk ile anlaŞma
sağlanamaması hâlinde, gerçek kiŞilerin veya özel hukuk tüzel kiŞilerinin
mülkiyetindeki
taŞınmazlar için
Bakanlık, TOKİ veya İdare tarafından acele kamulaŞtırma yoluna da gidilebilir.
Bu Kanun uyarınca
yapılacak olan kamulaŞtırmalar,
4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı KamulaŞtırma Kanununun 3 üncü maddesinin
ikinci
fıkrasındaki iskân
projelerinin gerçekleŞtirilmesi amaçlı kamulaŞtırma sayılır ve ilk taksit
ödemesi, mezkûr fıkraya
göre belirlenen
tutarların beŞte biri oranında yapılır. Tapuda mülkiyet hanesi açık olan taŞınmazlar
ile mirasçısı belirli
olmayan, kayyım tayin
edilmiŞ, ihtilaflı veya üzerinde sınırlı ayni hak tesis edilmiŞ olan taŞınmazların
kamulaŞtırma
iŞlemleri aynı madde
hükümlerine tabidir. Bakanlık, TOKİ veya İdare; kamulaŞtırma iŞlemlerinin
yürütülmesi için
mirasçılık belgesi
çıkartmaya, kayyım tayin ettirmeye veya tapuda kayıtlı son malike göre iŞlem
yapmaya yetkilidir.
Tapuda kayıtlı malikin
ölmüŞ olması hâlinde Bakanlık, TOKİ veya İdare, kamulaŞtırma iŞlemi için
mirasçılık belgesi
çıkartabileceği gibi,
gerekiyorsa tapu sicilinde idari müracaat veya dava yolu ile kayıt düzeltme de
isteyebilir.
KamulaŞtırma için anlaŞma
sağlanması hâlinde, Bakanlık, TOKİ veya İdare ile ilgililer arasında taŞınmazın
tescil veya
terkinine iliŞkin
ferağ ve muvafakati de ihtiva eden sözleŞme ve uzlaŞma tutanağı tanzim edilir
ve ilgili tapu
müdürlüğüne
gönderilerek kamulaŞtırmanın resen tapu siciline iŞlenmesi sağlanır.
(3) AnlaŞma ile tahliye
edilen, yıktırılan veya kamulaŞtırılan yapıların maliklerine ve malik olmasalar
bile bu
yapılarda kiracı veya
sınırlı ayni hak sahibi olarak en az bir yıldır ikamet ettiği veya bunlarda iŞyeri
bulunduğu tespit
edilenlere konut, iŞyeri,
arsa veya dönüŞüm projeleri özel hesabından kredi veya mülkiyet ya da sınırlı
ayni hak
sağlayan ve usul ve
esasları Bakanlıkça belirlenen konut sertifikası verilebilir. Bunlardan
konutunu ve iŞyerini kendi
imkânları ile yapmak
veya edinmek isteyenlere de kredi verilebilir. 20/7/1966 tarihli ve 775 sayılı
Gecekondu
Kanununa göre yoksul
veya dar gelirli olarak kabul edilenlere verilecek olan konut veya iŞyerleri;
Bakanlık, TOKİ
veya İdare tarafından,
15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısiyle Alınacak
Tedbirlerle Yapılacak
Yardımlara Dair Kanunda belirtilen usul ve esaslar uyarınca borçlandırma
suretiyle de
verilebilir.
(4) Riskli alanlarda,
rezerv yapı alanlarında ve riskli yapıların bulunduğu taŞınmazlar üzerinde
yapımı
gerçekleŞtirilen
konutların bedelleri, gerekli görüldüğünde, proje uygulamalarının yapıldığı
illerdeki mevcut ekonomik
durum, tabii afetin
ortaya çıkardığı durumlar, konut rayiç ve enkaz bedelleri ile uygulama
alanındaki kiŞilerin mal
varlığı ve geliri göz
önünde bulundurularak Bakanlar Kurulu kararı ile yapım maliyetlerinin altında
tespit edilebilir ve
sosyal donatı ve
altyapı harcamaları uygulama maliyetine dâhil edilmeyebilir.
(5) Bakanlık;
a) Riskli yapılara,
rezerv yapı alanlarına ve riskli yapıların bulunduğu taŞınmazlara iliŞkin her
tür harita, plan,
proje, arazi ve arsa
düzenleme iŞlemleri ile toplulaŞtırma yapmaya,
b) Bu alanlarda
bulunan taŞınmazları satın almaya, ön alım hakkını kullanmaya, bağımsız
bölümler de dâhil
olmak üzere taŞınmazları
trampaya, taŞınmaz mülkiyetini veya imar haklarını baŞka bir alana aktarmaya,
c) Aynı alanlara iliŞkin
taŞınmaz mülkiyetini anlaŞma sağlanmak kaydı ile menkul değere dönüŞtürmeye,
ç) Kamu ve özel sektör
iŞbirliğine dayanan usuller uygulamaya, kat veya hasılat karŞılığı usulleri de
dâhil
olmak üzere inŞaat
yapmaya veya yaptırmaya, arsa paylarını belirlemeye,
d) 23/6/1965 tarihli
ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundaki esaslara göre paylaŞtırmaya, payları
ayırmaya
veya birleŞtirmeye,
22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu uyarınca sınırlı ayni hak
tesis etmeye,
yetkilidir. (ç)
bendinde belirtilen uygulamalar, 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale
Kanununa tabi
idareler ile iŞ
birliği içinde veya gerçek ve özel hukuk tüzel kiŞileri ile özel hukuka tabi
anlaŞmalar çerçevesinde de
yapılabilir.
(6) Bakanlık, riskli
alanlardaki ve rezerv yapı alanlarındaki uygulamalarda faydalanılmak üzere;
özel kanunlar
ile öngörülen alanlara
iliŞkin olanlar da dâhil, her tür ve ölçekteki planlama iŞlemlerine esas teŞkil
edecek standartları
belirlemeye ve gerek
görülmesi hâlinde bu standartları plan kararları ile tayin etmeye veya özel
standartlar ihtiva eden
planlar yapmaya,
onaylamaya ve kent tasarımları hazırlamaya yetkilidir.
(7) Bu Kanun
çerçevesinde dönüŞtürmeye tabi tutulan taŞınmazların, üzerindeki köhnemiŞ
yapılar da dâhil
olmak üzere,
muhdesatıile birlikte değer tespiti iŞlemleri ve dönüŞüm ile oluŞacak taŞınmazların
değerlemeleri
Bakanlık, TOKİ veya İdarece
yapılır veya yaptırılır.
(8) Riskli alan ve
rezerv yapı alanı dıŞında olup da bu Kanunun öngördüğü amaçlar bakımından
güçlendirilebileceği
teknik olarak tespit edilen yapılar için, Bakanlar Kurulunca belirlenen usul ve
esaslar
çerçevesinde
Bakanlıkça dönüŞüm projeleri özel hesabından güçlendirme kredisi verilebilir.
(9) Bu Kanun uyarınca
tesis edilen idari iŞlemlere karŞı tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde
6/1/1982
tarihli ve 2577 sayılı
İdari Yargılama Usulü Kanunu uyarınca dava açılabilir. Bu davalarda yürütmenin
durdurulmasına karar
verilemez.
(10) Bu Kanun uyarınca
yapılan iŞ ve iŞlemlere iliŞkin olarak adrese dayalı nüfus kayıt sisteminde
belirtilen
adreslere yapılan
tebligat, muhataplarına yapılmıŞ sayılır.
(11) Bu Kanun
hükümlerine göre Maliye Bakanlığınca Bakanlığa tahsis edilerek tasarrufuna
bırakılan veya
Bakanlığın talebi
üzerine TOKİ’ye veya İdareye devredilen taŞınmazlar üzerinde bu Kanun kaps
amındaki
uygulamalara bağlı
olarak meydana gelen yeni taŞınmazlar Bakanlığın, TOKİ’nin veya İdarenin isteği
üzerine,
kendileri ile anlaŞma
sağlanan gerçek kiŞiler veya mirasçıları ile tüzel kiŞiler adına tapuya tescil
olunur.
(12) Bakanlık, bu
Kanunda belirtilen iŞ ve iŞlemlere iliŞkin olarak TOKİ’ye veya İdareye yetki
devrine ve bu iŞ
ve iŞlemlerden
hangilerinin TOKİ veya İdare tarafından yapılacağını belirlemeye yetkilidir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Dönüşüm
Gelirleri ve Diğer Hükümler
Dönüşüm
gelirleri
MADDE
7 – (1) Bu Kanunda öngörülen amaçlar için kullanılmak üzere aŞağıda
sayılan gelirler, dönüŞüm
gelirleri olarak
ilgili yıl genel bütçesinin (B) iŞaretli cetvelinde özel gelir olarak öngörülür
ve gelir gerçekleŞmesine
bağlı olarak gelir
kaydedilir:
a) 9/8/1983 tarihli ve
2872 sayılı Çevre Kanunu gereğince, çevre katkı payı ve idari para cezası
olarak tahsil
edilerek genel bütçeye
gelir kaydedilecek tutarın yüzde ellisi.
b) 31/8/1956 tarihli
ve 6831 sayılı Orman Kanununun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (B) bendine
göre
Hazine adına orman dıŞına
çıkarılan yerlerin satıŞından elde edilen gelirlerin yüzde doksanını geçmemek
üzere
Bakanlar Kurulu kararı
ile belirlenen orana tekabül eden tutar.
c) İller Bankası
Anonim iirketinin Hazine gelirleri ve faiz gelirleri dıŞındaki banka
faaliyetleri ile 26/1/2011
tarihli ve 6107 sayılı
İller Bankası Anonim iirketi Hakkında Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrası
uyarınca
yapacağı
faaliyetlerden elde edeceği kârın yüzde ellisi.
(2) İlgili yıl genel
bütçesinin (B) iŞaretli cetvelinde özel gelir olarak tahmin edilen dönüŞüm
gelirleri karŞılığı
tutar, Bakanlık
bütçesinde özel ödenek olarak öngörülür. Ödenek tutarını aŞan gelir gerçekleŞmeleri
karŞılığında
ödenek eklemeye Çevre
ve iehircilik Bakanı yetkilidir. Özel gelir ve ödenek kaydedilen tutarlardan
yılı içinde
harcanmayan kısımları
ertesi yıl bütçelerine devren gelir ve ödenek kaydetmeye Maliye Bakanı
yetkilidir.
(3) Gerektiğinde dönüŞüm
faaliyetlerinde kullanılmak üzere Bakanlık bütçesinde özel ödenek dıŞındaki
mevcut veya yeni
açılacak tertiplere, genel bütçenin diğer tertiplerinden ödenek aktarmaya
Maliye Bakanı yetkilidir.
Bu tertiplerde yılı
içinde kullanılmayan tutarlar, ertesi yıla devredilemez.
(4) Bu madde
kapsamındaki ödenekler, Bakanlığın merkez muhasebe birimi adına açılacak dönüŞüm
projeleri
özel hesabına
aktarılmak suretiyle kullanılır. Bakanlığın dönüŞüm faaliyetlerine iliŞkin
giderleri, 14/7/1965 tarihli ve
657 sayılı Devlet
Memurları Kanunu ile diğer kanunların sözleŞmeli personel çalıŞtırılmasına dair
hükümlerin e bağlı
kalınmaksızın çalıŞtırılacak
sözleŞmeli personel giderleri de dâhil olmak üzere, dönüŞüm projeleri özel
hesabından
karŞılanır. Bu madde
kapsamındaki ödenekler ile dönüŞüm projeleri özel hesabından yapılacak
kullanımlar yılı yatırım
programı ile iliŞkilendirilmez.
(5) Bu Kanunda
öngörülen amaçlar için kullanılmak üzere;
a) Bu Kanunda
öngörülen uygulamalar sonucunda elde edilecek her türlü gelir ve hasılat,
b) Bakanlığa tahsis
veya devredilen taŞınmazlardan imar uygulamasına tabi tutulması sonucunda
tapuda
Hazine adına tescil
edilenlerin satıŞından elde edilecek gelirler,
c) DönüŞüm projeleri
özel hesabından kullandırılan krediler kapsamında ilgili kiŞi veya kuruluŞlarca
yapılan
geri ödemeler ile bu
kapsamda tahsil edilen gecikme zamları,
ç) Her türlü Şartlı
veya Şartsız bağıŞ ve yardımlar ile sair gelirler,
dönüŞüm projeleri özel
hesabına gelir olarak kaydedilir. Birinci fıkranın (c) bendinde belirtilen
tutar, hesap
dönemini takip eden
yılın mayıs ayı sonuna kadar Bakanlığın merkez muhasebe birimine aktarılır. Bu
Kanun
kapsamındaki
uygulamalara yönelik olarak Bakanlık tarafından sağlanacak kredilerin vadesi
geçtiği hâlde geri
ödenmeyen kısımları,
21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun
hükümlerine göre vergi
dairelerince takip ve tahsil edilir.
(6) Bu Kanun
kapsamında sağlanması öngörülen krediler ile dönüŞüm faaliyetleri kapsamında
yapılacak
konutlara iliŞkin, hak
sahiplerince bankalardan kullanılacak kredilere dönüŞüm projeleri özel
hesabından karŞılanmak
üzere faiz desteği
verilebilir. Bu iŞlemlere ve verilecek desteğe iliŞkin usul ve esaslar Hazine
MüsteŞarlığının bağlı
bulunduğu Bakanın
teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca belirlenir.
(7) Bakanlık, dönüŞüm
projeleri özel hesabı gelirlerinin elde edilmesi, tahsili ve takibi ile bu
hesaba bütçeden
aktarılan tutarların
dönüŞüm faaliyetleri kapsamında yürütülecek hibe veya borç verme programlarında
kullanımı, her
türlü yapım, mal ve hizmet
alımına iliŞkin taahhütlere giriŞilmesi, giderleŞtirilmesi, muhasebeleŞtirilmes
i, denetimi ve
özel hesabın iŞleyiŞine
iliŞkin diğer usul ve esasları, Maliye Bakanlığının uygun görüŞünü alarak
belirlemeye
yetkilidir.
(8) Bu Kanun
kapsamında uygulamada bulunacak olan belediyeler, yatırıma iliŞkin yıllık
bütçelerinin yüzde
beŞi ile 26/5/1981
tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 80 inci maddesi uyarınca
tahsil edilen harç
gelirlerinin yüzde
ellisini, bu Kanunda öngörülen uygulamalara ayırmak zorundadır.
(9) Bu Kanun uyarınca
yapılacak olan iŞlem, sözleŞme, devir ve tesciller ile uygulamalar, noter
harcı, tapu
harcı, belediyelerce
alınan harçlar, damga vergisi, veraset ve intikal vergisi, döner sermaye ücreti
ve diğer ücretlerden;
kullandırılan krediler
sebebiyle lehe alınacak paralar ise banka ve sigorta muameleleri vergisinden
müstesnadır.
(10) Gerçek kiŞilerce
ve özel hukuk tüzel kiŞilerince uygulamada bulunulan riskli alanlardaki
yapıların mevcut
alanları için daha
önce belediyelerce alınan harç ve ücretlere ilave olarak, sadece kullanım
maksadı değiŞiklikleri ile
yapı alanındaki artıŞlar
için hesaplanan harç ve ücret farkları alınır.
(11) Bu Kanunda
belirtilen iŞ, iŞlem ve hizmetlere tahsis edilmiŞ olan taŞınır ve taŞınmazlar
ile her türlü hak ve
alacaklar, para ve
para hükmündeki kıymetli evrak, kamu yararı amacına tahsis edilmiŞ sayılır ve
bunlar hakkında
haciz ve tedbir
uygulanamaz.
(12) Bakanlık, bu
Kanun kapsamındaki uygulamalarda kullanılmak üzere dönüŞüm projeleri özel
hesabından
TOKİ, İdare ve İller
Bankası Anonim iirketine kaynak aktarabilir. İller Bankası Anonim iirketine
aktarılan kaynak,
Bankanın gelir ve
gider hesapları ile iliŞkilendirilmeksizin DönüŞüm Projeleri Özel Hesabının iŞleyiŞine
iliŞkin usul ve
esaslar çerçevesinde
kullanılır.
(13) Bu maddede
öngörülen gelirler, bu Kanunun amaçları dıŞında kullanılamaz.
Çeşitli
hükümler
MADDE
8 – (1) Bu Kanun uyarınca kamu kaynağı kullanılarak gerçekleŞtirilen
her türlü mal ve hizmet
alımları ile yapım iŞleri,
4734 sayılı Kanunun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde
belirtilen hâllere
dayanan iŞlerden
sayılır.
(2) Bakanlık, TOKİ ve İdare;
danıŞmanlık, yazılım, araŞtırma, her tür ve ölçekte harita, etüt, proje,
kadastro,
kamulaŞtırma, mikro
bölgeleme, risk yönetimi ve sakınım planı çalıŞmalarını, her tür ve ölçekte
plan yapımı ve imar
uygulaması iŞlerini ve
dönüŞüm uygulamalarını, 4734 sayılı Kanun kapsamındaki idareler ile
akdedecekleri
protokoller
çerçevesinde 4734 sayılı Kanuna tabi olmaksızın ortak hizmet uygulamaları suretiyle
de
gerçekleŞtirebilirler.
(3) Riskli yapıların
tespiti, tahliyesi ve yıktırma iŞ ve iŞlemleri ile değerleme iŞlemlerini
engelleyenler
hakkında, iŞlenen fiil
ve hâlin durumuna göre 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun
ilgili hükümleri
uyarınca Cumhuriyet baŞsavcılığına
suç duyurusunda bulunulur. Riskli yapıların tespiti, bu yapıların tahliyesi ve
yıktırılması iŞ ve iŞlemlerine
dair görevlerinin gereklerini yerine getirmeyen kamu görevlileri hakkında, tabi
oldukları
ceza ve disiplin hükümleri
uygulanır.
(4) Bakanlık, TOKİ ve İdare;
bu Kanun kapsamındaki uygulamalarda, uygulama süresini aŞmamak kaydı ile
657 sayılı Kanun ile
diğer kanunların sözleŞmeli personel çalıŞtırılmasına dair hükümlerine bağlı
kalmaksızın, özel
bilgi ve ihtisas gerektiren
konularda sözleŞmeli personel çalıŞtırabilir. Bu suretle çalıŞtırılacakların
unvanı, sayısı,
ücretleri ile diğer
hususlar Bakanlar Kurulunca belirlenir.
(5) Bu Kanun
kapsamındaki iŞler ile ilgili olarak valilikler, belediyeler ve diğer kamu
kurumları personelinden
Bakanlık emrinde
geçici olarak görevlendirilenler hakkında 657 sayılı Kanunun ek 8 inci
maddesinin birinci fıkrasının
(d) bendinde yer alan
süre sınırlaması uygulanmaz.
(6) Bu Kanun uyarınca
yapılacak anlaŞmaların usul ve esasları Bakanlıkça belirlenir.
(7) Riskli yapıların
tespit edilmesine veya ettirilmesine dair usul ve esaslar, risklilik
kriterleri, riskli yapıların
tespitinde ve
itirazların değerlendirilmesinde görev alacak teknik heyet ve diğer komisyonlar
ile bu Kanunun
uygulanmasına dair
diğer usul ve esaslar, Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikler ile düzenlenir.
(8) Riskli yapı
tespitlerine karŞı yapılacak itirazları inceleyip karara bağlayacak teknik
heyetlerde üniversiteler
tarafından
görevlendirileceklere, fiilen görev yaptıkları her gün için, (4.000) gösterge
rakamının memur aylık katsayısı
ile çarpımı sonucunda
bulunacak tutarda huzur hakkı ödenir. Bir ayda fiilen görev yapılan gün
sayısının beŞi aŞması
hâlinde, aŞan günler
için huzur hakkı ödenmez.
(9) Türkiye
Radyo-Televizyon Kurumu ile ulusal, bölgesel ve yerel yayın yapan özel
televizyon kuruluŞları ve
radyolar, ayda en az
doksan dakika afet, afet risklerinin azaltılması ve kentsel dönüŞüm konularında
uyarıcı ve eğitici
mahiyette yayınlar
yapmak zorundadır. Bu yayınlar, asgari otuz dakikası 17:00-22:00 saatleri
arasında olmak üzere,
08:00-22:00 saatleri
arasında yapılır ve yayınların kopyaları her ay düzenli olarak Radyo ve
Televizyon Üst Kuruluna
teslim edilir. Bu
saatler dıŞında yapılan yayınlar, aylık doksan dakikalık süreye dâhil edilmez.
Bu programlar,
Bakanlık, Radyo ve
Televizyon Üst Kurulu ile ilgili diğer kamu kurum ve kuruluŞları ile bilimsel
kuruluŞlar, kamu
kurumu niteliğindeki
meslek kuruluŞları veya sivil toplum kuruluŞları tarafından hazırlanır veya
hazırlatılır.
Hazırlanan
programların, Bakanlığın olumlu görüŞü alındıktan sonra Radyo ve Televizyon Üst
Kurulu tarafından
radyo ve
televizyonlarda yayınlanması sağlanır. Bu fıkra kapsamında yapılan yayınlar
için herhangi bir bedel
ödenmez. Bu yayınların
ve sürelerinin denetimi Radyo ve Televizyon Üst Kurulunca yapılır.
Uygulanmayacak
mevzuat
MADDE
9 – (1) Bu Kanun uyarınca yapılacak olan planlar, 3/5/1985 tarihli ve
3194 sayılı İmar Kanununda
ve imara iliŞkin
hükümler ihtiva eden özel kanunlar da dâhil olmak üzere diğer mevzuatta
belirtilen kısıtlamalara tabi
değildir. Bu Kanuna
tabi riskli yapılar, riskli alanlar ve rezerv yapı alanları hakkında 7269
sayılı Kanunun uygulanıyor
olması bu Kanunun
uygulanmasına engel teŞkil etmez.
(2) Bu Kanun
kapsamındaki alanlarda bu Kanunun öngördüğü uygulamaların zaruri kılması
hâlinde, bu
uygulamaların
gerektirdiği iŞ ve iŞlemler hakkında;
a) 26/1/1939 tarihli
ve 3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin AŞılattırılması Hakkında
Kanunun,
b) 31/8/1956 tarihli
ve 6831 sayılı Orman Kanununun,
c) Afete maruz bölgeye
iliŞkin hükümleri saklı kalmak kaydıyla 15/5/1959 tarihli ve 7269 sayılı Umumi
Hayata Müessir Afetler
Dolayısiyle Alınacak Tedbirlerle Yapılacak Yardımlara Dair Kanunun,
ç) 28/12/1960 tarihli
ve 189 sayılı Millî Savunma Bakanlığı İskân İhtiyaçları İçin Sar fiyat İcrası
ve Bu
Bakanlıkça Kullanılan
Gayrimenkullerden Lüzumu Kalmıyanların Satılmasına Salâhiyet Verilmesi Hakkında
Kanunun,
d) 18/12/1981 tarihli
ve 2565 sayılı Askeri Yasak Bölgeler ve Güvenlik Bölgeleri Kanununun,
e) 12/3/1982 tarihli
ve 2634 sayılı Turizmi TeŞvik Kanununun,
f) 21/7/1983 tarihli
ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun,
g) 4/4/1990 tarihli ve
3621 sayılı Kıyı Kanununun,
ğ) 25/2/1998 tarihli
ve 4342 sayılı Mera Kanununun,
h) 16/6/2005 tarihli
ve 5366 sayılı Yıpranan Tarihi ve Kültürel TaŞınmaz Varlıkların Yenilenerek
Korunması
ve YaŞatılarak
Kullanılması Hakkında Kanunun,
ı) 3/7/2005 tarihli ve
5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun,
i) Geri görünüm ve
etkilenme bölgeleri bakımından 18/11/1983 tarihli ve 2960 sayılı Boğaziçi
Kanununun,
bu Kanunun
uygulanmasını engelleyici hükümleri ve diğer kanunların bu Kanuna aykırı
hükümleri
uygulanmaz. Ancak, bu
Kanunun öngördüğü uygulamalar sırasında, bahsedilen kanunların amaçları ayrıca
gözetilir.
Uygulamalar için 6831
sayılı Kanuna tabi alanların kullanılması zaruri olduğu takdirde, baŞka
yerlerde en az bu
alanlar kadar alanın
ağaçlandırılması, 3573 sayılı Kanuna tabi alanların kullanılması zaruri olduğu
takdirde de, baŞka
yerlerde en az bu
alanlar kadar alanın zeytinlik alan hâline getirilmesi mecburidir.
(3) 2863 sayılı Kanun
ve 5366 sayılı Kanun kapsamındaki alanlarda uygulamada bulunulması hâlinde
alanın
sit statüsü de
gözetilerek Kültür ve Turizm Bakanlığının görüŞü alınır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Diğer
Mevzuatta Yapılan DeğiŞiklikler ve Son Hükümler
MADDE
10 – 6831 sayılı Kanuna aŞağıdaki madde eklenmiŞtir.
“EK MADDE 13 – iehrin
içindeki veya yakın çevresindeki ormanlık alanların afetler öncesinde piknik
alanı,
mesire yeri ve afet
sonrasında geçici barınma yeri olarak kullanılması için Orman Genel
Müdürlüğünce veya bu Genel
Müdürlüğün uygun
görmesi hâlinde talepte bulunan idarelerce altyapı hizmetleri verilir.”
MADDE
11 – 775 sayılı Kanunun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi
aŞağıdaki Şekilde
değiŞtirilmiŞ, aynı
maddeye birinci fıkradan sonra gelmek üzere aŞağıdaki fıkra eklenmiŞ ve sonraki
fıkralar buna göre
teselsül ettirilmiŞtir.
“a) Gecekondunun
sahibi ise, gecekondusuna karŞılık gelecek Şekilde, borçlanma suretiyle veya
sair Şekillerde
konut verilinceye veya
nakde dönüŞtürülüp ödeninceye veya konut yapmak üzere arsa tahsis edilip lüzumu
halinde
kredisi sağlanmak
suretiyle, 27 nci maddedeki süre ve Şartlara uygun olarak konutunu yapıncaya
kadar,”
“Birinci fıkra kapsamındaki
uygulamalarda, yönetmelik ile belirlenen Şartlara göre nakdî yardım
yapılabilir.”
MADDE
12 – 2942 sayılı Kanunun 15 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci
cümlesi ile aynı maddenin
sekizinci fıkrası aŞağıdaki
Şekilde değiŞtirilmiŞ ve maddeye onbirinci fıkradan sonra gelmek üzere aŞağıdaki
fıkra
eklenmiŞtir.
“Türk Mühendis ve
Mimar Odaları Birliğine bağlı meslek odalarının her biri tarafından, üyelerinin
oturdukları
yer göz önünde
bulundurularak; illerden nüfusu beŞyüzbinin altında olanlar için yirmibeŞ ila
elli, n üfusu beŞyüzbin ile
birmilyon arasında
olanlar için elli ila yüz, nüfusu birmilyon ile üçmilyon arasında olanlar için
yüz ila yüzelli, nüfusu
üçmilyonun üzerinde
olanlar için yüzelli ila üçyüzelli bilirkiŞi ve ayrıca il merkezleri için il
idare kurulları ve ilçeler
için ilçe idare
kurulları tarafından, bu bölgelerde oturan ve mühendis veya mimar olan taŞınmaz
mal sahipleri veya
kiracılar arasından
nüfusa göre belirlenen bilirkiŞi sayılarının en az üçte biri kadar bilirkiŞi,
her yıl ocak ayının ilk
haftasında seçilerek
isim ve adreslerini belirten listeler valiliklere verilir.”
“Taraflar, mahkemelere
bildirilen listelerde yazılı olanlar ve yukarıdaki fıkrada belirtilen kimseler
arasından
bilirkiŞi seçmekte
anlaŞamadıkları takdirde; bilirkiŞiler, hâkimin kararı ile tayin edilen gün ve
saatte, valilikçe,
tarafların huzurunda
ve gelmeyenin gıyabında kura yolu ile seçilir. Valilik, kuranın adil olarak
yapılabilmesi için
gerekli tedbirleri
alır. Kuraya iliŞkin itirazlar, davanın görüldüğü mahkemece karara bağlanır. ”
“Sermaye Piyasası
Kuruluna kayıtlı olarak faaliyet gösteren lisanslı değerleme kuruluŞlarının
isim ve
adreslerini belirten
listeler, her yıl ocak ayı içinde, ikinci fıkradaki mahkemelere bildirilmek
üzere Sermaye Piyasası
Kurulunca valiliklere
gönderilir. Yeterli sayıda değerleme uzmanı bulunan yerlerde, 10 uncu maddede
öngörülen
değer tespitleri,
bilirkiŞi sıfatıyla öncelikle Sermaye Piyasası Kurulundan lisanslı değerleme
uzmanlarına, taŞınmaz
geliŞtirme konusunda
yüksek lisans veya doktora yapmıŞ olan uzmanlara yaptırılır.”
MADDE
13 – 2/3/1984 tarihli ve 2985 sayılı Toplu Konut Kanununun 2 nci
maddesinin birinci fıkrasına (f)
bendinden sonra gelmek
üzere aŞağıdaki bent eklenmiŞ ve mevcut (g) bendi (h) bendi olarak teselsül
ettirilmiŞtir.
“g) Ek 1 inci maddenin
birinci fıkrasının (m) bendi kapsamında; talep edilen proje ve uygulamaların İdarece
yapılması veya
yaptırılması için imzalanan protokollerle belirlenen inŞaat bedelinin yüzde
üçünden az, yüzde onundan
fazla olmamak üzere, ilgili
kurum ve kuruluŞlardan alınacak olan idare hizmet payı tutarlarından,”
MADDE
14 – 3194 sayılı Kanuna aŞağıdaki maddeler eklenmiŞtir.
“EK MADDE 5 – 3/7/2005
tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanunu ve bu Kanuna göre çıkarılacak
yönetmeliklerden imar
uygulamalarına iliŞkin olanlar, bu Kanun ile bu Kanun uyarınca yürürlüğe
konulan
yönetmelikler ve
beldenin Şartları da gözetilerek, Çevre ve iehircilik Bakanlığı tarafından
onaylandıktan sonra Resmî
Gazetede yayımlanarak
yürürlüğe girer.”
“GEÇİCİ MADDE 14 – Bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce belediyelerce imar uygulamalarına
iliŞkin olarak
çıkarılmıŞ olan yönetmelikler, ek 5 inci maddedeki esaslar çerçevesinde bu
maddenin yayımı tarihinden
itibaren en geç bir
yıl içinde hazırlanarak anılan maddedeki usule göre yürürlüğe konulacak
yönetmeliklerle
değiŞtirilir. Aksi
takdirde, anılan yönetmelikler bir yıllık sürenin bittiği tarih itibarıyla
yürürlükten kalkar.”
MADDE
15 – 5366 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci,
ikinci ve üçüncü cümleleri
aŞağıdaki Şekilde değiŞtirilmiŞ,
aynı Kanunun 4 üncü maddesine birinci fıkradan sonra gelmek üzere aŞağıdaki
fıkra
eklenmiŞ ve sonraki
fıkralar buna göre teselsül ettirilmiŞtir.
“Yenileme alanları; il
özel idarelerinde il genel meclisinin ve belediyelerde belediye meclisinin üye
tam
sayısının salt
çoğunluğunun kararı ile belirlenir. İl özel idaresinde il genel meclisince ve
büyükŞehirler dıŞındaki
belediyelerde belediye
meclisince bu konuda alınan kararlar, Çevre ve iehircilik Bakanlığının teklifi ile
Bakanlar
Kuruluna sunulur.
BüyükŞehirlerde ise ilçe belediye meclislerince alınan kararlar, büyükŞehir
belediye meclisince
onaylanması üzerine
Çevre ve iehircilik Bakanlığının teklifi ile Bakanlar Kuruluna sunulur.”
“Kamu hizmeti için
ayrılan alanlar hariç olmak üzere, yenileme alanı sınırları içinde toplu yapı
olarak sınırları
imar ve parselasyon
plânlarında belirlenmek kaydıyla, yapılı veya yapısız imar parsellerine
belediye veya il özel
idaresi ve diğer
ilgili kurullar tarafından tasdik edilen mimarî projelere uygun olarak
23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı
Kat Mülkiyeti
Kanununun toplu yapıya iliŞkin hükümlerine göre toplu yapı olarak tek bir kat
mülkiyeti tesis edilebilir.
Belediyeler ve il özel
idareleri; bu alanlar içindeki parsel maliklerinin sosyal altyapı ve tesisleri,
ort ak kullanım yerleri,
sosyal tesis ve
hizmetlere iliŞkin alanları kullanma ve yararlanma Şartları ile masraflarına
katılma usullerine iliŞkin
iŞletme projeleri
hazırlayarak tapu sicilinin beyanlar hanesinde belirtmelerini isteyebileceği
gibi, hazırlanmıŞ ol an
restorasyon ve
restitüsyon projelerine uygun olarak irtifak hakkı tesisi veya parselasyon
plânları yapılmak suretiyle
634 sayılı Kanunun 12
nci maddesinde belirtilen belgelerin toplu yapı iliŞkisini gösterir Şekilde
hazırlanıp 11/2/1959
tarihli ve 7201 sayılı
Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca ilan edilmesinden ve kesinleŞmesinden sonra
kat mülkiyeti
ve kat irtifakını
re’sen tapu siciline tescil ettirmeye yetkilidir.”
MADDE
16 – 5366 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin dokuzuncu fıkrasından ve 4
üncü maddesinin mevcut
üçüncü fıkrasından
sonra gelmek üzere aŞağıdaki fıkralar eklenmiŞtir.
“Yenileme projelerinin
gerektirdiği uygulamalar, verilen süre içinde yapı malikince yapılmadığı
takdirde, il
özel idaresi veya
belediye tarafından yapılarak masrafı yapı malikinden tahsil edilir. İl özel
idaresi veya belediye
tarafından, yapı
malikinin uygulama masraflarını ödemesini kolaylaŞtırıcı tedbirler alınabilir.
Bu tedbirlere iliŞkin usul
ve esaslar
yönetmelikle düzenlenir.”
“Bu Kanun kapsamında
açılacak kamulaŞtırma bedelinin tespiti ve taŞınmaz malın tesciline iliŞkin
davalarda
görev alacak bilirkiŞiler,
28/7/1981 tarihli ve 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanununa tabi olarak faaliyet
gösteren
değerleme uzmanları
arasından seçilir. Bu uzmanlar, Sermaye Piyasası Kurulu tarafından oluŞturulan
değerleme
standartlarını esas
alarak raporlarını düzenler.”
MADDE
17 – 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü
maddesinin birinci fıkrasının
üçüncü cümlesinde yer
alan “yapılabilmesi Bakanlar Kurulu kararına bağlıdır.” ibaresi “yapılabilmesi
için ilgili
belediyenin talebi ve
Çevre ve iehircilik Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca bu yönde
karar alınması
Şarttır.” Şeklinde
değiŞtirilmiŞ ve maddeye onüçüncü fıkradan sonra gelmek üzere aŞağıdaki
fıkralar eklenmiŞtir.
“BüyükŞehirlerde büyükŞehir
belediye meclisinin, il ve ilçelerde belediye meclislerinin salt çoğunluk ile
alacağı karar ile
masrafların tamamı veya bir kısmı belediye bütçesinden karŞılanmak kaydıyla
kentin uygun görülen
alanlarında bina
cephelerinde değiŞiklik ve yenileme ile özel aydınlatma ve çevre tanzimi çalıŞmaları
yapılabilir.
Cephe değiŞikliği
yapılacak binalarda telif hakkı sahibi proje müelliflerine talep etmeleri
hâlinde, değiŞtirilecek cephe
veya cephelerin beher
metrekaresi için bir günlük net asgari ücret tutarını geçmemek üzere telif
hakkı ödenir.
BüyükŞehir belediye
meclisince uygun görülmesi hâlinde, büyükŞehir belediyesi içindeki ilçe
belediyeleri kendi
sınırları içinde bu
fıkrada belirtilen iŞ ve iŞlemleri yapabilir.
Bina cephelerinde değiŞiklik
ve yenileme ile özel aydınlatma ve çevre tanzimi çalıŞmaları için yapılması
gereken iŞ, iŞlem ve
yetkilendirmeler, kat maliklerinin arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karara
göre yapılır.
BüyükŞehir belediyelerince,
kentsel dönüŞüm ve geliŞim alanı ilan edilen alanlar ile 5366 sayılı Kanuna
göre
yenileme alanı ilan
edilen alanlarda veya bu Kanunun 75 inci maddesine göre kamu kurum ve kuruluŞları
ile protokol
yapmaları hâlinde,
büyükŞehir belediye meclisi kararı ile, yıkılan ibadethane ve yurtların yerine
veya ihtiyaç duyulan
yerlerde ibadethane ve
yurt inŞa edilebilir.”
MADDE
18 – 19/9/2006 tarihli ve 5543 sayılı İskân Kanununa aŞağıdaki ek madde
eklenmiŞtir.
“EK MADDE 1 – (1) Afet
riski veya fen, sanat ve sağlık kurallarına aykırılık sebebiyle veya Bakanlar
Kurulunca belirlenen
özel proje alanlarında gerçekleŞtirilecek olan yeniden iskân uygulamalarında,
buralardaki
yerleŞim merkezlerinde
yaŞayan ailelerin daha elveriŞli yerlerde iskânları ile köye dönüŞ projeleri
çerçevesindeki iskân
çalıŞmaları; ilgili
proje için alınan Bakanlar Kurulu kararında belirtilen hak sahipliği ve
borçlandırma usul ve
esaslarına göre,
Bakanlar Kurulunca tespit edilen orman veya mera vasıflı alanlardan ve
Hazinenin özel mülkiyetinde
veya Devletin hüküm ve
tasarrufu altında bulunan taŞınmazlardan uygun görülen yeni yerleŞim
yerlerinde, bu Kanun
hükümlerine göre
yapılır.
(2) Bu madde
kapsamındaki uygulamalara iliŞkin talebin diğer kamu kurum veya kuruluŞlarından
gelmesi
hâlinde, altyapı hizmetleri
de dâhil olmak üzere yeniden yerleŞim için gerekli görülen her türlü ödenek,
Bakanlığın
görüŞü alınarak ana
projeyi yürüten kuruluŞun bütçesine konulur ve ihtiyaç duyulan ödenek, Bakanlık
bütçesine ilgili
kuruluŞ tarafından
transfer edilir. Afet riski altındaki alanların dönüŞtürülmesi hizmetleri için
kanun ile öngörülen
dönüŞüm projeleri özel
hesabından bu madde kapsamındaki uygulamalarda kullanılmak üzere kaynak
aktarılabilir.”
MADDE
19 – 29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve iehircilik Bakanlığının
TeŞkilat ve Görevleri Hakkında
Kanun Hükmünde
Kararnamenin;
a) 2 nci maddesinin
birinci fıkrasının (e), (f) ve (ğ) bentleri aŞağıdaki Şekilde, (h) bendinde yer
alan “dört ay
içerisinde” ibaresi
“üç ay içinde” Şeklinde değiŞtirilmiŞ, anılan fıkraya (m) bendinden sonra
gelmek üzere aŞağıdaki
(n) bendi eklenmiŞ ve
takip eden bent buna göre teselsül ettirilmiŞtir.
“e) Bakanlığın görev
alanına giren konularda her türlü etüt, plan, proje, maliyet hesaplarını ve
yapım iŞlerini
yapmak veya yaptırmak.
f) Yapı denetimi
sistemini oluŞturarak 29/6/2001 tarihli ve 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında
Kanun ile
Bakanlığa verilen
görevleri yapmak ve kamu kurum ve kuruluŞları tarafından yapılan veya
yaptırılanlar da dâhil olmak
üzere yapıların can ve
mal emniyeti ile mevzuata ve tekniğine uygunluk bakımından denetimini yapmak
veya
yaptırmak, tespit
edilen aykırılık ve noksanlıkların giderilmesini istemek ve sağlamak; yapılarda
enerji verimliliğini
artırıcı düzenlemeleri
yapmak, buna iliŞkin faaliyetleri yönetmek ve izlemek; yapı malzemelerinin dene
timine ve
uygunluk
değerlendirmesine iliŞkin iŞ ve iŞlemleri yapmak.”
“ğ) Gecekondu, kıyı
alanları ve tesisleri ile niteliğinin bozulması nedeniyle orman ve mera dıŞına
çıkarılan
alanlar dâhil kentsel
ve kırsal alan ve yerleŞmelerde yapılacak iyileŞtirme, yenileme ve dönüŞüm
uygulamalarında
idarelerce uyulacak
usul ve esasları belirlemek; Bakanlıkça belirlenen finans ve ticaret
merkezleri, fuar ve sergi
alanları, eğlence
merkezleri, Şehirlerin ana giriŞ düzenlemeleri gibi Şehirlerin marka değerini
artırmaya ve Şehrin
geliŞmesine katkı
sağlayacak özel proje alanlarına dair her tür ve ölçekte etüt, harita, plan,
parselasyon planı ve yapı
projelerini yapmak,
yaptırmak, onaylamak, kamulaŞtırma, ruhsat ve yapım iŞlerinin gerçekleŞtirilmesini
sağlamak,
yapı kullanma
izinlerini vermek ve bu alanlarda kat mülkiyeti kurulmasını temin etmek;
2/3/1984 tarihli ve 2985 sayılı
Toplu Konut Kanunu ile
20/7/1966 tarihli ve 775 sayılı Gecekondu Kanunu uyarınca Toplu Konut İdaresi
BaŞkanlığı
tarafından yapılan
uygulamalara iliŞkin her tür ve ölçekte etüt, harita, plan ve parselasyon
planlarını yapmak,
yaptırmak, onaylamak,
ruhsat iŞlerini gerçekleŞtirmek, yapı kullanma izinlerini vermek ve bu
alanlarda kat
mülkiyetinin
kurulmasını sağlamak.”
“n) 23/9/1980 tarihli
ve 2302 sayılı Atatürk’ün Doğumunun 100 üncü Yılının Kutlanması ve “Atatürk
Kültür
Merkezi Kurulması”
Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi ile belirlenen Atatürk Kültür Merkezi alanını
iyileŞtirme,
güzelleŞtirme,
yenileme ve ihya etmek amacıyla; Kültür ve Turizm Bakanlığının da görüŞü
alınarak, bu alan için her
tür ve ölçekte etüt,
harita, plan, parselasyon planı ile yapı projelerini yapmak, yaptırmak,
onaylamak, kamulaŞtırma ve
ruhsatlandırma iŞlemleri
ile diğer iŞ ve iŞlemlerin gerçekleŞtirilmesini sağlamak.”
b) 6 ncı maddesinin
birinci fıkrasının (d) bendinde ve eki (I) sayılı Cetvelde yer alan “Altyapı
Hizmetleri”
ibareleri “Altyapı ve
Kentsel DönüŞüm Hizmetleri” Şeklinde değiŞtirilmiŞtir.
c) 7 nci maddesinin
birinci fıkrasının (e) bendi aŞağıdaki Şekilde değiŞtirilmiŞtir.
“e) 2 nci maddenin
birinci fıkrasının (ı) bendinde belirtilen konularla ilgili olarak her
ölçekteki imar planı ve
imar uygulamalarını,
kentsel tasarım projelerini yapmak, yaptırmak ve onaylamak.”
ç) 10 uncu maddesinin
birinci fıkrasının (c) bendi aŞağıdaki Şekilde değiŞtirilmiŞ, (ç) bendi ile
aynı maddenin
ikinci fıkrası
yürürlükten kaldırılmıŞtır.
“c) 2 nci maddenin
birinci fıkrasının (e) bendi ile Bakanlığa verilen görevleri yürütmek.”
d) 11 inci maddesi baŞlığı
ile birlikte aŞağıdaki Şekilde değiŞtirilmiŞtir.
“Altyapı ve Kentsel
DönüŞüm Hizmetleri Genel Müdürlüğü
MADDE 11 – (1) Altyapı
ve Kentsel DönüŞüm Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri Şunlardır:
a) Mahallî idarelerin
altyapı sistemleri ile ilgili genel planlama, programlama, fizibilite,
projelendirme,
iŞletme, finansman
ihtiyacı ve yatırım önceliklerine; teknik altyapı tesislerinin mekânsal
strateji planları ile çevre
düzeni ve imar
planlarına uygun olarak planlanmasına, projelendirilmesine ve yapılmasına iliŞkin
usul ve esaslar ile bu
konulardaki her türlü
etüt, proje, yapı ruhsatı ve yapı kullanma iznine iliŞkin usul ve esasları
belirlemek.
b) Teknik altyapı
tesisleri ve altyapı birlikleri kurulması konusunda mahallî idareler arasında iŞbirliği
ve
koordinasyonu sağlamak,
rehberlikte bulunmak ve teknik altyapı tesislerine iliŞkin envanteri tutmak.
c) 2 nci maddenin
birinci fıkrasının (ğ) bendi kapsamındaki uygulamalara iliŞkin her türlü
altyapı, katlı ve
köprülü kavŞak gibi
yapıların projelerini yapmak veya yaptırmak, bu alanlarda mülk sahiplerinden
altyapı katılım
bedellerinin tahsiline
iliŞkin düzenlemeler yapmak.
ç) Gecekondu alanları
ile vasfının bozulmasından dolayı orman ve mera dıŞına çıkarılan alanlara iliŞkin
iyileŞtirme, yenileme
ve dönüŞüm uygulamaları ile afet riski altındaki alanların dönüŞtürülmesine iliŞkin
mevzuat ve
775 sayılı Kanun
uyarınca ıslah, tasfiye, dönüŞüm ve iyileŞtirme bölgelerinin tespitine,
ilanına, program ve öncelik
sırasına dair usul ve
esasları belirlemek.
d) DönüŞüm, yenileme
ve transfer alanlarının belirlenmesi, dönüŞüm alanı ilan edilen alanlardaki
yapıların
tespiti ile arsa ve
arazi düzenleme ve değerleme iŞ ve iŞlemlerinin yapılmasını sağlamak; dönüŞüm
uygulamalarında
hak sahipliği, uzlaŞma,
gerektiğinde acele kamulaŞtırma, paylı mülkiyete ayırma, birleŞtirme, finansman
düzenlemelerinde
bulunma, dönüŞüm alanları içindeki gayrimenkullerin değer tespitlerini yapma ve
Bakanlıkça
belirlenen esaslar ve
proje çerçevesinde hak sahipleri ile anlaŞmalar sağlama, gerektiğinde yapı
ruhsatı ve yapı
kullanma izni verme,
kat mülkiyeti tesisi, tescili ve imar hakkı transferi ile ilgili iŞ ve iŞlemleri
yürütmek.
e) 3/7/2005 tarihli ve
5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü maddesi kapsamındaki uygulamalara iliŞkin
dönüŞüm alanı ilanı
ile ilgili iŞ ve iŞlemleri yürütmek.
f) Bakan tarafından
verilen benzeri görevleri yapmak.”
e) 12 nci maddesinin
birinci fıkrasının (e) bendi yürürlükten kaldırılmıŞtır.
MADDE
20 – Ekli (1) sayılı listedeki kadrolar ihdas edilerek 13/12/1983
tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve
Usulü Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Çevre ve iehircilik Bakanlığına
ait bölümüne
eklenmiŞtir.
MADDE
21 – 6107 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan
“Bakanlar Kurulu kararı ile
çıkarılacak” ibaresi “Yönetim
Kurulu kararı ile yürürlüğe konulan” Şeklinde değiŞtirilmiŞtir.
MADDE
22 – 2302 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi aŞağıdaki Şekilde değiŞtirilmiŞ;
11/8/1983 tarihli ve 2876
sayılı Atatürk Kültür,
Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Kanununun 104 üncü maddesi yürürlükten kaldırılmıŞtır.
“MADDE 3 – Atatürk
Kültür Merkezi Ankara’da kurulur. Atatürk Kültür Merkezi alanı; Ankara İmar
Planında bu amaca
ayrılmıŞ olan ve ekli krokide gösterilen yerlerdir. Bu alan içerisinde Millî
Mücadele tarihinin, Türk
Halk Kültürünü ve
sanatlarını tanıtan yerler ve çeŞitli müzeler, çeŞitli sahneler ve toplantı
salonları, sergi alanları, arŞiv
ve kitaplıklar,
atölyeler ve benzeri yerlerden meydana gelen Atatürk Kültür Merkezi bulunur.”
MADDE
23 – 24/2/1984 tarihli ve 2981 sayılı İmar ve Gecekondu Mevzuatına
Aykırı Yapılara Uygulanacak
Bazı İŞlemler ve 6785
Sayılı İmar Kanununun Bir Maddesinin DeğiŞtirilmesi Hakkında Kanun yürürlükten
kaldırılmıŞtır.
Devir
ve tahsislerin iptali
GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) 775, 5366 ve 5393 sayılı kanunlar ile 29/6/2001 tarihli ve
4706 sayılı Hazineye Ait
TaŞınmaz Malların
Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda DeğiŞiklik Yapılması
Hakkında Kanun ve
diğer kanunlar
kapsamındaki dönüŞüm ve iyileŞtirme uygulamaları için TOKİ’ ye, İdareye ve
diğer kamu idarelerine
tahsis ve devredilmiŞ
olup da tahsisin yapıldığı veya mülkiyetin devredildiği tarihten itibaren iki
yıl içinde dönüŞüm ve
iyileŞtirme uygulaması
baŞlatılmayan taŞınmazların tahsisleri resen kaldırılır ve devir iŞlemi de
iptal edilmiŞ sayılarak,
tapuda resen Hazine
adına tescil ve Bakanlığın talebi üzerine bu Kanunun öngördüğü amaçlar için
kullanılmak üzere
Maliye Bakanlığınca
Bakanlığa tahsis edilir.
Gerçekleşen
dönüşüm gelirleri
GEÇİCİ
MADDE 2 – (1) 7 nci maddede belirtilen dönüŞüm gelirlerinden 2012 yılında
gerçekleŞen tutarlar,
genel bütçenin (B) iŞaretli
cetveline özel gelir kaydedilir. Gelir kaydedilen bu tutarlar karŞılığında
Bakanlık bütçesine
özel ödenek kaydetmeye
Çevre ve iehircilik Bakanı yetkilidir.
Yürürlük
MADDE
24 – (1) Bu Kanunun;
a) 19 uncu maddesinin
(a) bendi ile değiŞtirilen 644 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci
maddesinin
birinci fıkrasının (e)
bendi ile 23 üncü maddesi yayımı tarihinden üç yıl sonra,
b) Diğer hükümleri
yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE
25 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
30/5/2012
(1)
SAYILI LİSTE
KURUMU
: ÇEVRE VE iEHİRCİLİK BAKANLIĞI
TEŞKİLATI
: MERKEZ
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
Serbest
Kadro
Sınıfı
Unvanı Derecesi Adedi Toplam
GİH Daire BaŞkanı 1 10
10
TOPLAM 10 10__
Yorumlar
Yorum Gönder